Bł. ks. Jerzy Popiełuszko

14 IX 1947 r.

Urodził się w Okopach k. Suchowoli, syn Władysława i Marianny z domu Gniedziejko.

16 IX 1947 r.

Na Chrzcie św. w kościele parafialnym w Suchowoli otrzymuje imię Alfons.

1 IX 1954 r.

Rozpoczyna naukę w Szkole Podstawowej w Suchowoli.

1961 – 1965 r.

Uczęszcza do liceum w Suchowoli, gdzie otrzymuje świadectwo dojrzałości.

24 VI 1965 r.

Zgłasza się i zostaje przyjęty do Seminarium Metropolitalnego w Warszawie – studia rozpoczyna we wrześniu.

25 X 1966 r.

Powołany do wojska i wcielony do kleryckiej jednostki o zaostrzonym regulaminie w Bartoszycach. Przez indoktrynację polityczną chciano rujnować powołania. Eliminowano praktyki religijne, czemu nie chciał podporządkować się kleryk Jerzy Popiełuszko. Był za to surowo karany. Tryb życia wojskowego bardzo osłabił jego zdrowie.

16 X 1968 r.

Zwolnienie z wojska i powrót do seminarium.

18 IV 1970 r.

Przechodzi ciężką operację. W wyniku komplikacji ociera się o śmierć. Klerycy w seminarium przez całą noc modlili się w intencji kolegi Jerzego.

13 V 1971 r.

Urzędowa zmiana imienia z Alfonsa na Jerzy.

12 III 1972 r.

Otrzymuje święcenia diakonatu.

28 V 1972 r.

W Archikatedrze św. Jana w Warszawie, otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk Sł. Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego.

19 VI 1972 r.

Mianowany wikariuszem parafii Św. Trójcy w Ząbkach.

4 X 1975 r.

Przeniesiony zostaje na wikariat do parafii Matki Bożej Królowej Polski w Aninie.

20 V 1978 r.

Przeniesiony na wikariat do parafii Dzieciątka Jezus na Żoliborzu.

19 II 1979 r.

Otrzymuje nominację na duszpasterza Warszawskiej Służby Zdrowia.

25 V 1979 r.

Ze względu na słaby stan zdrowia zostaje przeniesiony do duszpasterstwa przy kościele akademickim św. Anny w Warszawie.

20 V 1980 r.

Zostaje przeniesiony do parafii pw. św. Stanisława Kostki na Żoliborzu jako rezydent z przeznaczeniem do duszpasterstwa specjalistycznego Służby Zdrowia.

31 VIII 1980 r.

Odprawia Mszę św. dla strajkujących hutników w Hucie Warszawa.

14 V 1981 r.

Odprawia Mszę św. w Hucie Warszawa o powrót do zdrowia Jana Pawła II.

28 II 1982 r.

Rozpoczyna odprawianie Mszy św. za Ojczyznę w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu.

12 XII 1983 r.

Przesłuchanie w prokuraturze i postanowienie wiceprokurator Anny Jackowskiej o przedstawieniu zarzutów ks. Jerzemu Popiełuszce. Rewizja w mieszkaniu ks. Jerzego przy ul. Chłodnej oraz zatrzymanie w areszcie w pałacu Mostowskich, gdzie przetrzymano go 2 dni.

27 XII 1983 r.

Jerzy Urban rzecznik prasowy rządu pod pseudonimem Michał Ostrowski publikuje oszczerczy artykuł przeciw ks. Jerzemu Popiełuszko („Express Wieczorny” z 27 XII 1983 r.).

2 I 1984 r.

Na polecenie abpa Bronisława Dąbrowskiego w 13 punktach zbił zarzuty i insynuacje wysunięte przez Jerzego Urbana.

26 VI 1984 r.

Przesłuchiwany w Prokuraturze Okręgowej w Warszawie.

2 VII 1984 r.

W Prokuraturze Okręgowej w Warszawie odczytano mu zarzuty, że rzekomo „nadużywając funkcji kapłana, czynił z kościołów miejsce szkodliwej dla interesów PRL, propagandy antypaństwowej, tj. o przestępstwo z art. 194 kk w związku z art. 58”.

12 VI 1984 r.

Przesłuchiwany przez władze bezpieczeństwa w pałacu Mostowskich w Warszawie, gdzie przedstawiono mu akt oskarżenia.

12 VII 1984 r.

Wiceprokurator wojewódzki Anna Jackowska złożyła w Sądzie Rejonowym dla miasta stołecznego Warszawy akt oskarżenia przeciwko ks. Jerzemu Popiełuszce.

24 VIII 1984 r.

Decyzja Sądu Rejonowego m.st. Warszawy o umorzeniu postępowania karnego wobec ks. Jerzego Popiełuszki.

12 IX 1984 r.

W gazecie sowieckiej Izwiestia ukazuje się artykuł Toporkowa, w którym szkaluje „Solidarność” i ks. Jerzego Popiełuszkę.

25 IX 1984 r.

W Departamencie MSW w Warszawie odbyła się narada wysokich urzędników nad możliwością uciszenia księży „działających na szkodę państwa” (chodziło m.in. o ks. Popiełuszkę).

30 IX 1984 r.

Jako duszpasterz ludzi pracy uczestniczy w pielgrzymce na Jasnej Górze.

30 IX 1984 r.

Ponowna narada w MSW w sprawie podjęcia decyzji przeciw ks. Popiełuszko

9 X 1984 r.

Decyzja urzędników MSW o likwidacji ks. Jerzego Popiełuszko.

13 X 1984 r.

W towarzystwie Waldemara Chrostowskiego i Seweryna Jaworskiego udał się do Gdańska, gdzie odprawił Msze św. w Kościele św. Brygidy.

Od kościoła św. Stanisława Kostki w Warszawie cały czas był śledzony przez Grzegorza Piotrowskiego, Leszka Pękalę i Waldemara Chmielewskiego, którzy jechali za nim.

W drodze powrotnej z Gdańska do Warszawy, ok. godz. 24.00 w pobliżu Ostródy dokonano nieudanego zamachu na życie na życie ks. Jerzego Popiełuszki. Sprawcami byli kapitan Grzegorz Piotrowski, Leszek Pękala i Waldemar Chmielewski.

18 X 1984 r.

W godzinach wieczornych uczestniczył we Mszy św. koncelebrowanej dla personelu medycznego w kościele Sióstr Wizytek w Warszawie, której przewodniczył ks. bp Zbigniew Kraszewski. Wieczorem odbył spowiedź u ks. Wiesława Kądzieli.

19 X 1984 r.

W godzinach południowych wraz z kierowcą Waldemarem Chrostowskim przyjechał do Bydgoszczy. O godz. 18.00 odprawił nabożeństwo różańcowe w kościele świętych Polskich Braci Męczenników i odprawił Mszę św.

O godz. 22-ej wracając do Warszawy, w okolicach miejscowości Przysiek k. Torunia został uprowadzony przez urzędników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych: Grzegorza Piotrowskiego, Leszka Pękalę i Waldemara Chmielewskiego, bestialsko skatowany, przemyślnie powiązany, zamknięty w bagażniku samochodu i na tamie włocławskiej wrzucony do Zalewu Wiślanego.

30 X 1984 r.

Odnalezienie ciała ks. Jerzego w Zalewie Wiślanym i podanie tej informacji do publicznej wiadomości.

21 X – 2 XI 1984 r.

Sekcja zwłok ks. Jerzego Popiełuszki w Zakładzie Medycyny Sądowej w Białymstoku pod kierunkiem prof. Marii Byrdy i dr. Tadeusza Jóźwika.

3 XI 1984 r.

Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył J. Em. Kard. Józef Glemp, Prymas Polski. Mszę św. koncelebrowało 6 biskupów, ponad tysiąc kapłanów. Uczestniczyło w niej kilkadziesiąt tysięcy wiernych z całej Polski.

Na mocy specjalnego Dekretu Ks. Jerzy Popiełuszko został pochowany przy kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie.